Ρυθμιστικά θέματα που αφορούν την ηχορύπανση στην Ελλάδα
Η Κομισιόν ανακοίνωσε την παραπομπή της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εξαιτίας της μη έγκρισης σχεδίων δράσης για την ηχορύπανση, όπως απαιτείται από την οδηγία του 2002/49/ΕΚ. Η συγκεκριμένη οδηγία καθορίζει τις απαιτήσεις για τη μέτρηση και τη διαχείριση του θορύβου στα πολεοδομικά συγκροτήματα και τους κύριους οδικούς άξονες της Ευρώπης, γεγονός που αποδεικνύει τη σημασία της εν λόγω πολιτικής.
Έχει διαπιστωθεί ότι η Ελλάδα δεν έχει εγκρίνει κανένα σχέδιο δράσης που να καλύπτει τις επιταγές της οδηγίας, παρά το γεγονός ότι οι απαιτήσεις έχουν τεθεί από το 2012. Πληροφορίες αναφέρουν ότι η Κομισιόν υπέβαλε προειδοποιητικές επιστολές το 2017 και το 2020, χωρίς ωστόσο να έχει σημειωθεί η αναγκαία πρόοδος.
Η σημασία της στρατηγικής διαχείρισης θορύβου
Σύμφωνα με την οδηγία, τα κράτη-μέλη υποχρεούνται να εγκρίνουν χάρτες που παρουσιάζουν τα επίπεδα έκθεσης σε θόρυβο, ειδικά σε πολυάσχολο αστικό περιβάλλον και γύρω από μεγάλες υποδομές, όπως αεροδρόμια και σιδηροδρόμους. Οι «στρατηγικοί χάρτες» θορύβου είναι ουσιαστικής σημασίας, καθώς βοηθούν στην ανάπτυξη σχεδίων δράσης με σκοπό τη μείωση της ηχορύπανσης.
Η Κομισιόν τονίζει πως οι πολίτες πρέπει να είναι ενημερωμένοι σχετικά με τα επίπεδα θορύβου στην περιοχή τους, προκειμένου να μπορούν να επαληθεύσουν εάν οι τοπικές αρχές λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα προστασίας από τον θόρυβο. Εκτιμάται ότι η ηχορύπανση ευθύνεται για περίπου 11.000 πρόωρους θανάτους ετησίως στην Ευρώπη, καθώς επίσης συμβάλλει σε σημαντικές διαταραχές υγείας, όπως η ισχαιμική καρδιοπάθεια και διαταραχές ύπνου.
Αναγκαία μέτρα και υποχρεώσεις
Η Κομισιόν υπογραμμίζει ότι η Ελλάδα πρέπει να αναλάβει δράσεις για την κατάρτιση στρατηγικών χαρτών και σχεδίων δράσης που να πληρούν τις απαιτήσεις της οδηγίας. Η αναγκαιότητα εφαρμογής τέτοιων μέτρων γίνεται ακόμη πιο επιτακτική, καθώς οι ελλείψεις στη νομοθεσία έχουν οδηγήσει σε μεγάλα κενά με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις ευρωπαϊκές οδηγίες.
Επιπλέον, η Κομισιόν βρίσκεται σε διαδικασία επί παραβάσει για άλλες οδηγίες, όπου η Ελλάδα δεν έχει συνεπή συμμόρφωση. Επισημαίνεται η ανάγκη εναρμόνισης με την οδηγία για το πόσιμο νερό και τη νομοθέτηση για την προστασία των φυσικών οικοτόπων, που απαιτούν δράσεις σύμφωνα με τους κανονισμούς της Ε.Ε.
Η κατάσταση αυτή ενισχύει την πρόκληση για τις ελληνικές αρχές να υλοποιήσουν τα αναγκαία μέτρα ώστε να διασφαλίσουν ότι οι συνθήκες διαβίωσης των πολιτών βελτιώνονται, με σεβασμό προς το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία.