Ποινές φυλάκισης για σφετερισμό περιουσιών Ελληνοκυπρίων
Το Κακουργιοδικείο Λευκωσίας, μετά από εξαντλητική διαδικασία, επέβαλε ποινές φυλάκισης 2,5 ετών και 15 μηνών στις δύο Ουγγαρέζες, οι οποίες παραδέχτηκαν τις κατηγορίες που τους προσάπτονταν για σφετερισμό περιουσιών από Ελληνοκύπριους στα κατεχόμενα.
Και οι δύο κατηγορούμενες αντιμετώπιζαν κατηγορίες που αφορούσαν δόλιες συναλλαγές σχετικά με ακίνητη περιουσία ανήκουσα σε άλλους. Η πρώτη κατηγορούμενη, μια συνταξιούχος αισθητικός, παραδέχθηκε 21 από τις 63 κατηγορίες που σχετίζονται με τη διαφήμιση και προώθηση πωλήσεων κατοικιών στην περιοχή της Κερύνειας. Η δεύτερη, επαγγελματίας κομμώτρια, αποδέχτηκε την ενοχή της σε 6 από τις 63 κατηγορίες που αφορούσαν τα ίδια αδικήματα. Για τις υπόλοιπες κατηγορίες, η ποινική δίωξη ανεστάλη.
Το δικαστήριο τόνισε την αξιολόγηση της σοβαρότητας των αδικημάτων, υποδεικνύοντας ότι, ενώ οι κατηγορούμενες δεν ήταν οι κύριοι σφετεριστές, αποτελούσαν ουσιαστικό κομμάτι της αλυσίδας της παράνομης δραστηριότητας. Αναγνωρίστηκε η ανάγκη για τα δικαστήρια να συμβάλλουν στην πολιτεία για την καταπολέμηση του σφετερισμού ελληνοκυπριακών περιουσιών.
Η απόφαση του δικαστηρίου ήταν ομόφωνη και κατά την ανάγνωση της απόφασης, επισημάνθηκε ότι οι κατηγορούμενες διαφήμιζαν και προωθούσαν διάφορα ακίνητα που βρίσκονταν σε περιοχές της επαρχίας Αμμοχώστου και Κερύνειας, χωρίς την έγκριση των νόμιμων ιδιοκτητών τους. Η πρώτη κατηγορούμενη ζει στην Κύπρο για 16 χρόνια και διαφήμιζε ακίνητα της ‘Cyprus Constructions’, τα οποία ανήκουν σε Ελληνοκύπριους, μέσω προσωπικής ιστοσελίδας και κοινωνικών μέσων. Από τον Ιούνιο 2023 έως τον Σεπτέμβριο 2024 προωθούσε οικιστικές μονάδες σε διάφορες τοποθεσίες, χωρίς τη συναίνεση των ιδιοκτητών.
Κατά την σύλληψή της, βρέθηκαν έγγραφα που επιβεβαίωναν τη διάπραξη της απάτης, συμπεριλαμβανομένου ενός “marketing and agency agreement” και διαφημιστικού υλικού. Η δεύτερη κατηγορούμενη, που διαμένει στην Κύπρο τα τελευταία 15 χρόνια, παραδέχτηκε ότι συνεργαζόταν με Τουρκοκύπριο διευθυντή της ‘εταιρείας’, προωθώντας επίσης άγνωστα στους ιδιοκτήτες ακίνητα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Η κατηγορούμενη υπερασπίστηκε τη δράση της, ισχυριζόμενη ότι δεν γνώριζε την παρανομία και πίστευε ότι οι ιδιοκτήτες είχαν αποζημιωθεί μετά την τουρκική εισβολή. Ωστόσο, το δικαστήριο επισήμανε την ανάγκη για αποτρεπτικές ποινές, αναγνωρίζοντας ότι η αδυναμία της Κυπριακής Δημοκρατίας να ασκήσει έλεγχο στις κατεχόμενες περιοχές δεν υπονομεύει τα κυριαρχικά της δικαιώματα.
Δεδομένου ότι οι υποθέσεις αυτές έχουν εκτείνονται στα χρόνια λόγω της συνεχιζόμενης κατοχής, το δικαστήριο τόνισε τη σημασία της πλήρους αποκατάστασης των δικαιωμάτων των εκτοπισθέντων, απορρίπτοντας την αίτηση για αναστολή ποινών.
Εν κατακλείδι, το δικαστήριο τόνισε την ανάγκη για υποστήριξη του κράτους στον αγώνα κατά του σφετερισμού και τη σοβαρότητα της υπόθεσης, ιδιαίτερα στον τομέα της προστασίας της περιουσίας των πολιτών.