Βατικανό: Ο Νέος Πάπας και οι Μελλοντικές Τάσεις
Σε αντίθεση με τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος συχνά επιδίωκε να θεμελιώσει τις δικές του πολιτικές γκρεμίζοντας αυτά που είχα αφήσει οι προκάτοχοί του, το επόμενο κεφάλαιο της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας αναμένεται να ακολουθήσει μια διαφορετική προσέγγιση. Σύμφωνα με ειδικούς, ο νέος προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας δεν θα προχωρήσει σε δραστικές αλλαγές στην κληρονομιά του πάπα Φραγκίσκου, ακόμα και αν η στάση του είναι συντηρητική.
Όπως αναφέρει ο κληρικός Τόμας Ρις, σχολιαστής του Religion News Service και συγγραφέας του βιβλίου «Inside the Vatican», αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι δεν είναι ανάλογο με τις πρακτικές της αμερικανικής πολιτικής: «Δεν είναι όπως στην κυβέρνηση των ΗΠΑ, όπου ο πρόεδρος αντικαθιστά ολόκληρο το υπουργικό συμβούλιο».
Η Διαδικασία του Κονκλάβιου και οι Αλλαγές στην Εκκλησία
Η διαδικασία εκλογής του νέου ποντίφικα θα αρχίσει την επόμενη εβδομάδα. Παρ’ ότι θα αναλάβει άμεσα τα καθήκοντά του, οι προσδοκίες για ραγδαίες αλλαγές είναι περιορισμένες. Οι κορυφαίοι αξιωματούχοι του Βατικανού διορίζονται για πενταετή θητεία και, ύστερα από τον θάνατο του πάπα, υποχρεούνται να παύσουν τις λειτουργίες τους. Ωστόσο, συνήθως οι νέοι πάπες επιλέγουν να διατηρήσουν τα υπάρχοντα μέλη.
Ο πάπας Ιωάννης Παύλος Β’, που αναδείχτηκε το 1978, χρειάστηκε περίπου επτά χρόνια για να ανανεώσει πλήρως την κεντρική διοίκηση της Εκκλησίας. Ιδιαίτερη σημασία αποδίδεται στις αρχικές χειρονομίες και δηλώσεις του νέου πάπα, οι οποίες μπορούν να μεταδώσουν μηνύματα πολιτικής κατεύθυνσης και προσανατολισμού.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το ιστορικό μήνυμα ανοχής του πάπα Φραγκίσκου για τους ομοφυλόφιλους, στο οποίο είχε δηλώσει: «Ποιος είμαι εγώ για να κρίνω;». Αυτή η τοποθέτηση, μόλις πέντε μήνες μετά την εκλογή του, προκάλεσε έντονες αντιδράσεις από συντηρητικούς καρδινάλιους, αποδεικνύοντας την πολυπλοκότητα των εσωτερικών διαβουλεύσεων.
Η Πολιτική Κατεύθυνση των Επίσκοπων
Ο Γερμανός καρδινάλιος Γκέρχαρντ Μίλερ, ο οποίος παραβρίσκεται στο κονκλάβιο για την εκλογή του νέου πάπα, δήλωσε ότι ο Φραγκίσκος ασχολήθηκε με πολλά ζητήματα που προκάλεσαν σύγχυση στους πιστούς. Υπογράμμισε την ανάγκη ο νέος πάπας να είναι ένας παγκόσμιος ηγέτης της Εκκλησίας και όχι απλώς προσωπικός ιερέας όλων. Αντίθετα, ο Σουηδός καρδινάλιος Λαρς Άντερς Αρμπορέλιους είπε ότι οι προοπτικές για ένα νέο πάπα με πιο συντηρητική προσέγγιση θα άφηναν αναλλοίωτη την κληρονομιά του Φραγκίσκου, αν και θα προσπαθήσει να αφήσει το δικό του στίγμα στα κοινωνικά ζητήματα.
Οι πιο σημαντικές αλλαγές στην Εκκλησία θα μπορούσαν να προκύψουν από τον διορισμό επισκόπων σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτές οι διαδικασίες απαιτούν χρόνο, καθώς οι επίσκοποι συνήθως δεν απομακρύνονται από τη θέση τους εκτός αν παραδεχτούν σοβαρές ατασθαλίες. Το σύνηθες είναι οι νέοι διορισμοί να γίνονται όταν οι υπάρχοντες φτάσουν στην ηλικία υποχρεωτικής συνταξιοδότησης ή αποβιώσουν.
Ο πάπας Ιωάννης Παύλος Β’ πίστευε ότι οι διορισμοί επισκόπων μετά τη Δεύτερη Σύνοδο του Βατικανού το 1965 είχαν γίνει υπερβολικά φιλελεύθεροι και έτσι καθόρισε μια πιο συντηρητική προσέγγιση. Σε αντίθεση με αυτό, ο Φραγκίσκος υιοθέτησε μια προοδευτική στάση, αλλά και ο ίδιος διόρισε πάνω από το 80% των καρδιναλίων που θα συμμετάσχουν στην εκλογή του νέου πάπα.
Συνολικά, ο αριθμός των καρδιναλίων κάτω των 80 ετών που θα συμμετάσχουν στο κονκλάβιο της επόμενης εβδομάδας ανέρχεται σε 133. Υπάρχουν επίσης δύο καρδινάλιοι που έχουν δικαίωμα συμμετοχής, αλλά δεν θα παραστούν για λόγους υγείας. Η ατμόσφαιρα και οι προσδοκίες που περιβάλλουν την εκλογή αυτή επισημαίνουν τη σημασία της διαδικασίας καθώς αυτή εξελίσσεται, καθώς οι επιλογές που θα γίνουν θα επηρεάσουν την κατεύθυνση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας για τα επόμενα χρόνια.