Συζητήσεις για Κοινή Κάθοδο Στην Αριστερά

Έχουν ξεκινήσει οι συζητήσεις για μια πιθανή κοινή κάθοδο των κομμάτων της Αριστεράς στις επερχόμενες εκλογές. Ωστόσο, το ζήτημα είναι πιο περίπλοκο από ό,τι φαίνεται αρχικά, καθώς έρχεται να επικεντρωθεί κυρίως σε δύο κομματικούς σχηματισμούς: τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Αριστερά. Τα άλλα κόμματα, όπως η Πλεύση Ελευθερίας και οι σχηματισμοί υπό τους Κασσελάκη και Βαρουφάκη, δύσκολα θα ενταχθούν σε μια κοινή διαδικασία με τους πρώην συνεργάτες τους, κυρίως εξαιτίας των ιδεολογικών και προσωπικών διαφωνιών που τους χωρίζουν, πράγμα που καθιστά την ενότητα μεταξύ τους σχεδόν αδύνατη.

Επιπλέον, και μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ επικρατούν διαφωνίες σχετικά με την προοπτική τέτοιας συνεργασίας. Η ομάδα Πολάκη ιδιαίτερα, προσπαθεί να διαφυλάξει την ιδεολογική καθαρότητα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, εστιάζοντας κυρίως στον ανταγωνισμό της με το ΠΑΣΟΚ. Στη δεδομένη συγκυρία, η προσθήκη του ΠΑΣΟΚ στη συζήτηση φαίνεται να είναι άσκοπη και αστεία, δεδομένου ότι οι πρώην σύντροφοι δεν μπορούν να βρουν κοινό τόπο, πόσο μάλλον να συζητήσουν με αυτούς που κάποτε αποκαλούσαν «γερμανοτσολιάδες». Αυτή η ασυνεννοησία ενδέχεται να δώσει ένα πλεονέκτημα στη Νέα Δημοκρατία και τον Μητσοτάκη, εν όψει των εκλογών.

Είναι σαφές ότι θα ήταν ωφέλιμο για το πολιτικό μας σύστημα, αν οι δυνάμεις της Αριστεράς μπορούσαν να συνεννοηθούν και να εκπονήσουν ένα κοινό πρόγραμμα διακυβέρνησης. Αυτή η συνεργασία θα έδειχνε στους πολίτες πως υπάρχει μια εναλλακτική λύση απέναντι στις πολιτικές της κυβέρνησης, ενώ παράλληλα θα μπορούσε να ασκήσει πίεση στην κυβέρνηση, η οποία θα συνειδητοποιούσε ότι η κυριαρχία της δεν είναι δεδομένη. Είναι γνωστό ότι ο ανταγωνισμός προάγει τη βελτίωση και την ανάπτυξη.

Ωστόσο, το ΠΑΣΟΚ φαίνεται να είναι reluctant σε αυτές τις συζητήσεις, καθότι η ενότητα του κόμματος διακυβεύεται, τόσο εκ των ένδον όσο και εκ των έξω. Η ηγεσία του γνωρίζει καλά τις εσωτερικές της διαφωνίες και απορρίπτει εξ αρχής τη στρατηγική συνεργασίας με τις λεγόμενες προοδευτικές δυνάμεις. Η μοναχική πορεία του Νίκου Ανδρουλάκη και της ομάδας του είναι η τρέχουσα επιλογή. Ιστορικά, το ΠΑΣΟΚ διατήρησε πάντα μια καθαρή γραμμή που το διαφοροποιούσε από την παραδοσιακή Αριστερά.

Οι πολιτικές συνθήκες έχουν αλλάξει σημαντικά και η κατάσταση σήμερα είναι διαφορετική από εκείνες τις εποχές, όπου το ΠΑΣΟΚ ηγεμόνευε ακόμη και σε τμήματα της παραδοσιακής Αριστεράς. Σήμερα, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η δεύτερη θέση είναι αβέβαιη και η Πλεύση Ελευθερίας προχωρά δυναμικά, διεκδικώντας την αντισυστημική ψήφο και την ψήφο των νεοαγανακτισμένων. Είναι άγνωστο εάν αυτή η αύξηση των ποσοστών της θα είναι προσωρινή ή θα αποδειχθεί μόνιμη. Για τον λόγο αυτό, η Ζωή Κωνσταντοπούλου αγνοεί τις προτάσεις του Φάμελλου για κοινό ψηφοδέλτιο, αφού η πρόοδός της φαίνεται να είναι ικανοποιητική, απομακρυνόμενη από τον ΣΥΡΙΖΑ από το 2015.

Αν συνεχιστούν οι σημερινές συνθήκες, φαίνεται ότι η Νέα Αριστερά δεν θα έχει μέλλον αν δεν συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Στέφανος Κασσελάκης θα προσπαθήσει να το πετύχει, όπως και ο Βαρουφάκης, αν και με λιγότερες πιθανότητες, ενώ η Ζωή Κωνσταντοπούλου θα επιδιώξει τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με επακόλουθες συγκρούσεις με το ΠΑΣΟΚ. Αυτή είναι η πολιτική εικόνα της εποχής μας, όπως διαμορφώνεται αυτή τη στιγμή.

*Δημοσιεύθηκε στη «ΜτΚ» στις 13.04.2025