Οι Αγώνες και οι Ελπίδες των Αστέγων στην Πόλη

Σε ένα πάρκο απέναντι από τη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, αρκετοί άνθρωποι συγκεντρώνονται, κρατώντας λίγες σακούλες με ρούχα και προσωπικά αντικείμενα. Κάποιοι από αυτούς συζητούν τα νέα της ημέρας, ενώ άλλοι ανταλλάσσουν ευχές για το Πάσχα. Η Μεγάλη Εβδομάδα τους βρίσκει, για ακόμα μία χρονιά, στο δρόμο, περιμένοντας με ανυπομονησία ένα ζεστό πιάτο φαγητού που μοιράζουν εθελοντές της πόλης.

Οι περισσότεροι από αυτούς είναι ηλικιωμένοι άνθρωποι που έχουν χάσει τις δουλειές, τα σπίτια τους και τις οικογένειές τους, ενώ υπάρχουν κι εκείνοι που βρέθηκαν χωρίς στήριξη από τη μια στιγμή στην άλλη, λόγω προσωπικών δυσκολιών. Πίσω από κάθε σκυθρωπό βλέμμα κρύβεται μία ιστορία γεμάτη πόνο και αγώνα.

«Χωρίς χρήματα και δουλειά κατέληξα στο δρόμο»

Ο κύριος Κώστας είναι ένας από αυτούς τους ανθρώπους, καθώς εδώ και σχεδόν δεκαπέντε χρόνια κοιμάται στο δρόμο. Οι οικονομικές τους δυσχέρειες και άλλοι παράγοντες τον ανάγκασαν να μαζέψει τα λιγοστά του υπάρχοντα και να στήσει το “σπιτικό” του σε ένα παγκάκι. Οι γιορτινές ημέρες του Πάσχα δεν διαφέρουν για εκείνον από τις καθημερινές, καθώς έχει ξεχάσει πώς είναι να περνάει αυτή την περίοδο με αγαπημένα πρόσωπα.

«Χωρίς χρήματα και δουλειά κατέληξα στο δρόμο» λέει στους δημοσιογράφους, αναφέροντας ότι, αν και είχε τη δυνατότητα, επέλεξε να μην καταφύγει σε υπνωτήριο αστέγων λόγω των ανθυγιεινών συνθηκών που επικρατούσαν εκεί. Τις ημέρες του Πάσχα, βρίσκει καταφύγιο σε ένα πάρκο, τρώγοντας το φαγητό που του προσέφεραν οι εθελοντές από την Εθελοντική Διακονία Αστέγων. Σήμερα, ελπίζει ότι το επόμενο Πάσχα θα τον βρει μέσα σε κάποιο σπίτι.

«Μόνο οι εθελοντές μας θυμούνται. Αυτοί είναι η οικογένεια μας τώρα. Το Πάσχα για μένα είναι όπως κάθε άλλη μέρα. Η μόνη διαφορά είναι ότι τέτοιες μέρες οι δρόμοι είναι πιο άδειοι και νιώθω ακόμη πιο μόνος» αναφέρει ο κύριος Κώστας.

«Το Πάσχα νιώθω μεγαλύτερη μοναξιά»

Από την πλευρά του, ο κύριος Νεκτάριος δηλώνει: «Μόνος μου θα περάσω και αυτό το Πάσχα». Παρόλο που δε μένει στον δρόμο, περιγράφει τις συνθήκες εξαθλίωσης που βιώνει καθημερινά. «Μένω σε ένα σπίτι χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, θέρμανση και νερό. Οι συνθήκες είναι πολύ δύσκολες, αλλά πάντα ελπίζουμε για το καλύτερο». Θυμάται τις όμορφες στιγμές που περνούσε με την οικογένειά του, πριν βρεθεί μόνος σε ένα σπίτι που δεν έχει ούτε τα βασικά για την επιβίωσή του.

«Τις ημέρες του Πάσχα περνούσαμε υπέροχα με την οικογένειά μου. Τώρα, οι δικοί μου ζουν στην Αθήνα και τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Το Πάσχα νιώθω μεγαλύτερη μοναξιά. Κάθε μέρα είναι μια μάχη για την επιβίωσή μου, αλλά δεν σταματώ να ελπίζω».

Πρωτοβουλίες Αγάπης για τους Άστεγους

Η Εθελοντική Διακονία Αστέγων είναι εδώ και δέκα χρόνια παρούσα σε κάθε γειτονιά της πόλης, με μέλη να μαγειρεύουν και να προσφέρουν ζεστό φαγητό σε περίπου 70 άστεγους της περιοχής. Φέτος, λίγο πριν την Ανάσταση, ο Σύλλογος θα μοιράσει πασχαλινές λαμπάδες, κόκκινα αβγά, φρέσκα τσουρέκια και ζεστή κοτόσουπα σε όλους τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Οι εθελοντές θα είναι στους δρόμους και ανήμερα της Κυριακής του Πάσχα, προσφέροντας το πασχαλινό γεύμα της αγάπης σε κάθε γωνία της πόλης.

Η προετοιμασία ξεκίνησε εδώ και κάποιες μέρες, καθώς τα μέλη του Συλλόγου έβαψαν τα κόκκινα αβγά και προμηθεύτηκαν τις λαμπάδες. Σήμερα, ετοιμάζονται να μαγειρέψουν το αναστάσιμο δείπνο που θα ζεστάνει περίπου 70 ψυχές που περνούν αυτές τις ημέρες στους δρόμους. «Είναι το δέκατο Πάσχα που είμαστε κοντά στους άστεγους, προσφέροντας γεύματα αγάπης. Θέλουμε να στείλουμε το μήνυμα ότι κανένας τους δεν είναι μόνος του και ότι είμαστε όλοι εδώ», επισημαίνει η Πρόεδρος της Εθελοντικής Διακονίας Αστέγων, Κυριακή Φράγκου.

Το σημαντικότερο πράγμα που λείπει από αυτούς τους ανθρώπους τις γιορτινές μέρες είναι η επικοινωνία. «Δεν έχει να κάνει τόσο με το φαγητό. Το πιο δύσκολο είναι να είσαι αληθινός ακροατής, και εμείς είμαστε καλοί ακροατές. Έτσι έχουμε κερδίσει τη συμπάθεια και την εμπιστοσύνη τους», αναφέρει η ίδια. Η Εθελοντική Διακονία Αστέγων είναι δίπλα στους άστεγους καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, μοιράζοντας γεύματα τρεις φορές την εβδομάδα σε κεντρικά σημεία της πόλης.