Διχογνωμία μεταξύ Τούρκων σεισμολόγων για τη σεισμική δραστηριότητα στη Θάλασσα του Μαρμαρά

Διχασμένοι παραμένουν οι Τούρκοι σεισμολόγοι σχετικά με την επόμενη φάση της σεισμικής δραστηριότητας στην περιοχή της Κωνσταντινούπολης και της Θάλασσας του Μαρμαρά, έπειτα από τη μεγάλη σεισμική δόνηση των 6,2 βαθμών που σημειώθηκε την Τετάρτη, 23 Απριλίου. Οι απόψεις διίστανται μεταξύ των επιστημόνων, με κάποιους να εκφράζουν ανησυχίες για τον επόμενο μεγάλο σεισμό που ενδέχεται να πλησιάσει.

Σημαντικός εκπρόσωπος της σεισμολογικής κοινότητας, ο Νατζί Γκιορούρ, υποστηρίζει ότι ο σεισμός αυτός μπορεί να είναι ο προάγγελος του ισχυρότερου σεισμού που αναμένεται στην περιοχή, με μέγεθος 7,2 Ρίχτερ. Σύμφωνα με τον Γκιορούρ, ένας τέτοιος σεισμός θα απελευθερώσει δέκα φορές περισσότερη ενέργεια σε σύγκριση με τον πρόσφατο σεισμό, κάτι που υπογραμμίζει την ανάγκη για συνεχή παρακολούθηση και προετοιμασία.

Αξιοσημείωτο είναι ότι οι σεισμολόγοι κατηγοριοποιούν τον βόρειο κλάδο του ρήγματος της Βόρειας Ανατολίας σε τρία τμήματα. Το ανατολικό τμήμα έχει προκαλέσει τον καταστροφικό σεισμό των 7,4 Ρίχτερ το 1999 στην περιοχή του Κόλπου της Νικομήδειας, ενώ το δυτικό τμήμα ευθέως είναι συνδεδεμένο με έναν αντίστοιχου μεγέθους σεισμό του 1912. Έτσι, το τμήμα που έδωσε τον σεισμό της 23ης Απριλίου έχει παραμείνει σε κατάσταση ηρεμίας για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Μερικοί σεισμολόγοι τονίζουν την ανάγκη να δοθεί προσοχή στη δυνατότητα συσσωρευμένης ενέργειας στο ρήγμα, καθώς οι τοπικές συνθήκες μπορεί να προκαλέσουν έναν νέο σεισμό σε κοντινό χρονικό διάστημα. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η ανατολική συνέχεια του ρήγματος, που διασχίζει την Θάλασσα του Μαρμαρά νότια του κέντρου της Κωνσταντινούπολης, παραμένει υπό πίεση και συνεχίζει να συσσωρεύει ενέργεια περισσότερο από 24 χρόνια από τον ισχυρό σεισμό του 1999.

Ο Νατζί Γκιορούρ, επισημαίνει ότι η πρόσφατη δόνηση των 6,2 Ρίχτερ δεν είναι ο μεγάλος σεισμός που περιμένουμε και ότι η πραγματική απελευθέρωση ενέργειας στο ρήγμα αναμένεται να είναι μεγαλύτερη. Σε ανάρτησή του σχολίασε ότι οι σεισμοί της 23ης Απριλίου επαναφέρουν πιο κοντά την πιθανότητα του σεισμού της Κωνσταντινούπολης.

Ο καθηγητής γεωφυσικής του Πολυτεχνείου της Κωνσταντινούπολης, Οκάν Τουισούζ, επισημαίνει ότι η περιοχή αυτή παραμένει σε κατάσταση στασιμότητας από τον μεγάλο σεισμό του 1999, και οι τάσεις που έχουν δημιουργηθεί καθιστούν την πιθανότητα του επερχόμενου ισχυρού σεισμού πιο πιεστική.

Μερικοί σεισμολόγοι προσπαθούν να διατηρήσουν μια πιο αισιόδοξη προοπτική, υποδεικνύοντας ότι ο σεισμός των 6,2 Ρίχτερ μπορεί να έχει εκτονώσει μέρος της συσσωρευμένης ενέργειας σε ένα ρήγμα που δεν έχει ενεργήσει για πάνω από 250 χρόνια. Ο καθηγητής Σενέρ Ουσουμέζσοϊ, ο οποίος είχε προβλέψει τον σεισμό του 1999, δήλωσε ότι τα σκοπευμένα 6,2 Ρίχτερ είναι αρκετά ώστε να τα δεδομένα να επανεξεταστούν με προσοχή, καθώς το ρήγμα αυτού του υψομέτρου θα έχει πιθανώς κορεστεί από την ενέργεια.

Αντίθετα, ο καθηγητής Οβγκιούν Αχμέτ Ερτζάν τονίζει ότι εάν η αναμενόμενη ενέργεια απελευθερωθεί σε έναν μεγάλο σεισμό, αυτός μπορεί να συμβεί σε 20 και πλέον χρόνια, και το επίπεδο των 6,2 Ρίχτερ δεν συνιστά μια σημαντική απειλή.

Η συζήτηση αυτή μεταξύ των σεισμολόγων καταδεικνύει την έντονη ανάγκη για πρόληψη και ενημέρωση του κοινού σχετικά με τις σεισμικές διεργασίες στην περιοχή. Η παρακολούθηση των σεισμών και η κατανόηση της φυσικής δυναμικής των ρηγμάτων μπορεί να συμβάλλουν στη μείωση του κινδύνου και στην καλύτερη προετοιμασία της κοινωνίας ενόψει ενός μελλοντικού σεισμού.